دی بنزوئیل پروکساید
500,000 تومان
دی بنزوئیل پراکسید (DBPO) یک ماده شیمیایی صنعتی و دارویی از دسته ی پروکساید های آلی است.
دی بنزوئیل پروکساید به شکل های خمیر و پودر عرضه می شود.
کیفیت برتر
کیفیت تضمینی محصولات
تنوع محصولات
تنوع و بروز رسانی محصولات
پشتیبانی سریع
تماس در ساعات اداری
تحقیق و توسعه
جدیدترین های دنیا
توضیحات
دی بنزوئیل پراکسید (DBPO) یک ماده شیمیایی صنعتی و دارویی از دسته ی پروکساید های آلی است.
دی بنزوئیل پروکساید به شکل های خمیر و پودر عرضه می شود.
دی بنزوییل پراکساید پودری جهت پخت رنگهای اکریلیک دو جزیی و دی بنزوییل پراکساید خمیری جهت پخت ماستیک های برپایه پلی استر غیراشباع استفاده می شود به غیر از این ممکن است در عرصه های مختلف نظیر صنعت الکترونیک، صنعت سرامیک، دندانپزشکی و پزشکی و… نیز استفاده شود.
ساختار آن بصورت زیر می باشد:
دی بنروئیل پروکساید یکی از اولین پروکسایدهای آلی است که در سال 1856 توسط بنیامین کالینز برودی سنتز شد.
شرایط نگهداری:
دی بنزوئیل پروکساید اکسید کننده ای قوی بوده و بشدت قابل اشتعال است که نباید آسیاب شود و یا در معرض شوک قرار گیرد.
این ماده با اسیدها، الکل ها، فلزات و مواد آلی ناسازگار است. تماس آن با مواد قابل اشتعال، قرار گرفتن در معرض حرارت و اصطکاک ممکن است باعث آتش سوزی و انفجار شود.
برای نگهداری آن باید از ظروف استاندارد استفاده شود (از ظروف فلزی به هیچ عنوان استفاده نکنید) ضمن اینکه باید در گستره دمایی 5-35 درجه ی سانتیگراد نگهداری شود.
این محصول به سفارش شرکت رنگین رزین تولید شده است . (تولید محصول رنگین رزین نیست.)
برای دانلود برگه اطلاعات فنی این محصول روی متن زیر کلیک کنید.
توضیحات تکمیلی
| وزن | 1 کیلوگرم |
|---|
نظرات (0)
محصولات مرتبط
متیل اتیل کتون پروکساید (اسید)
یک پراکسید آلی بصورت مایعی روغنی است و بسیار منفجر شونده است . متیل اتیل کتون پراکسید پوست را شدیداٌ می سوزاند و می تواند باعث آسیب خوردگی یا کوری چشم شود . در صنعت به عنوان کاتالیزور در پخت رزین های پلی استر غیر اشباع ، فایبر گلاس ها ، پلاستیک ها و در ریخته گری استفاده می شود . برای این منظور، اتیل متیل کتون پروکساید را در دی متیل فتالات و دی آلیل فتالات حل می کنند تا حساسیت این ماده به شوک کمتر شده و به راحتی قابل استفاده شود .
مونومر استایرن
مایعی است سوختنی و بخار آن با هوا یک درهم قابل انفجار فرآوری می‌کند. نزدیک اشتعال آن ۱/۱ و ۱/۶ درصد حجمی بخار استایرن در هوا بوده و نقطه اخگر زنی آن ۳۲ درجه سلیسیوس می‌باشد. با نگرش به سنگینتر بودن بخار آن از هوا، این گاز می‌تواند مسافت فراوانی را طی کند تا به یک منبع اخگر برسد و مایه برگشت اخگر گردد. برای خاموشیدن آن می‌توان از آب به گونه افشانه، CO۲، پودر شیمیایی یا کف بهره‌گیری نمود. باید نگریست که به هنگام آتش سوزی می‌شود پراکسیدهای آلی قابل انفجار پایه ریزی شوند. به هنگام عملیات اطفاء باید از عینکهای نگهبان و ماسک بهره گرفت.
نفتانات کبالت
کبالت یک فلز فرومغناطیسی با وزن مخصوص ۸٫۹ است. دارای دمای کوری ۱۱۱۵ درجه سلسیوس[۸] و گشتاور مغناطیسی آهنربا ۱٫۶–۱٫۷ مگنتون بور در هر اتم است.[۹] نفوذپذیری نسبی کبالت دو سوم آهن است.[۱۰] کبالت فلزی به صورت دو ساختار کریستالوگرافی رخ می‌دهد: hcp و fcc. دمای انتقال ایده‌آل بین ساختارهای hcp و fcc برابر ۴۵۰ درجه سلسیوس است، اما در عمل اختلاف انرژی بین آنها به قدری کم است که رشد متوسط تصادفی این دو معمول است.[۱۱][۱۲][۱۳]
کبالت یک فلز کاهنده ضعیف است و توسط یک لایه غیرفعال در برابر اکسایش محافظت می‌شود. این عنصر توسط هالوژنها و گوگرد مورد حمله قرار می‌گیرد. گرمایش آن در اکسیژن باعث تولید Co3O4 می‌شود که اکسیژن را در دمای ۹۰۰ درجه سلسیوس از دست می‌دهد تا به کبالت(II) اکسید، CoO برسد.[۱۴] این فلز با فلورین (F2) در ۵۲۰ کلوین واکنش می‌دهد تا CoF3 تولید شود؛ و با کلرین (Cl2)، برمین (Br2) و ید (I2)، تولید هالیدهای دوتایی معادل می‌دهد. حتی در صورت گرم کردن با گاز هیدروژن (H2) یا گاز نیتروژن (N2) واکنش نشان نمی‌دهد اما با بور، کربن، فسفر، آرسنیک و گوگرد واکنش نشان می‌دهد.[۱۵] در دماهای معمولی، به آرامی با اسیدهای معدنی و بسیار آرام با هوای مرطوب، اما نه با هوای خشک، واکنش نشان می‌دهد.
اپوکسی
ماستیک
چسب
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.